بهترین دوست شما ممکن است فرزندی داشته باشد که بدون این که به او گفته شود در کارهای خانه کمک می کند ، فرزند سه ساله برادر شما بعد از خوردن شیر ، لیوان آن را در سینک ظرف شویی می گذارد ، تا به حال پیش آمده که از خود سوال کنید چگونه این کودکان احساس مسئولیت می کنند؟

ایجاد حس مسئولیت در کودکان صرفا یک ترفند نیست بلکه آموزش مهارت های زندگی به آن هاست ، باید دقت کنید مسئولیت پذیری فقط به انجام دادن یک کار خلاصه نمی شود .

مسئولیت پذیری به طور خلاصه درباره ایجاد یک نگرش درست ، تصمیم به خودکار به انجام وظیفه و احساس افتخار بعد از آن است ، در ادامه شما را راهنمایی خواهیم کرد تا این مهارت مهم زندگی را به فرزندان خود بیاموزید پس با گمنیس همراه باشید .

 

از سنین کم شروع کنید

نمی توانید به طور ناگهانی مسئولیت ها را به یک نوجوان را واگذار کنید و انتظار داشته باشید که او می داند چگونه باید این کار را انجام دهد .

تصور کنید دختر دبیرستانی شما با شکایت در محل کار شما را صدا می کند: "مادر گرسنه ام ، کی می آیی خانه؟" شما می گویید: "یک ساندویچ درست کن!" او پاسخ می دهد: "من فقط منتظر شما می مانم." واگذاری مسئولیت به کودکان باید زودهنگام آغاز شود.

 

بگذارید آنها به شما کمک کنند

غرغر و تمسخر نکنید که وقت آن رسیده است که کارهای خانه را انجام دهید. لبخند بزنید و فرزندتان را به کمک دعوت کنید (حتی اگر کار را طولانی تر کند).

این کار تیمی ، وقت گرانبها با فرزند شما و درسی است که روزی او را با توانایی برعهده گرفتن مسولیت ها به جهان می فرستد.

وقتی از کودک برای شرکت در کار دعوت می شود احساس می کند که ارزشمند است.او این احساسات خوب را خواهد گرفت و یاد خواهد گرفت که مالک خانه خود شود و از حفظ آن احساس غرور کند.

 

 

به آن ها مسیر درست را نشان دهید

ابتدا می توانید نحوه انجام کارهای کوچک را نشان دهید. اگر پسرتان یک میان وعده می خواهد ، به او نشان دهید که سیب ها در کجا هستند و چگونه می توان یکی از آنها را شست.

آیا دخترت همیشه لباس های کثیف خود را روی زمین می اندازد؟ جالباسی را در اتاق او قرار دهید و به او نشان دهید جای شلوار جین کجاست.

 

 

خودتان نمونه مسئولیت پذیری باشید

در مورد آن صحبت کنید یک وعده غذای صبحانه را با این خط: "اکنون بشقاب خود را در سینک ظرفشویی قرار می دهیم" ، به پایان برسانید. بارها و بارها از همان عبارات شامل "ما" استفاده کنید تا نشان دهید چگونه می توانید به راحتی مشکلات را حل کنید.

از سایر اعضای خانواده و پرستار بچه خود بخواهید این کار را انجام دهند. تعجب خواهید کرد که چقدر سریع این اقدامات برای بچه ها عادت می شود.

 

آن ها را تحسین کنید

بچه ها دوست دارند کمک کنند. آنها می خواهند کمک کنند. از نظر آنها کارها احساس عذاب آور کار کردن را نمی دهد. با ارائه تعریف و تمجیدهای خاص رضایت خود را به آنها نشان دهید. "شما کت خود را به قلاب آویزان کردید و من به شما افتخار می کنم!" یا "ممنون که زباله های اتاق خود را خالی می کنید!"

 

انتظارات خود را مدیریت کنید

وقتی از یک کودک 5 ساله می خواهید تخت خوابش را مرتب کند ، ممکن است هنوز انتظار زیادی باشد ، پس انتقاد نکنید. کاری را که به خوبی انجام شده تشخیص دهید. دفعه دیگر که تختخواب خود را مرتب کردید ، به او نشان دهید که چگونه این کار را انجام می دهد.

 

سعی کنید درباره مهارت های اصلی زندگی از پاداش اجتناب کنید

مسئولیت پذیری اینگونه نیست. تصور نکنید که برای یادگیری مسئولیت کودک شما حتما باید یک سیستم پاداش در کار باشد. در این صورت آن ها تصور می کنند تمیز کردن تخت خواب صرفا به خاطر گرفتن جایزه کار خوبی است و در صورت نبود جایزه ارزشی ندارد . البته این موضوع درباره همه کودکان صادق نیست .

یک ساختار منظم ایجاد کنید

به جای ارائه پاداش برای جبران مسئولیت های آنها ، یک برنامه روزانه دقیق با نتیجه نهایی مثبت تنظیم کنید. پسرتان باید قبل از تماشای تلویزیون دندان هایش را مسواک بزند ، صبحانه بخورد و لباس بپوشد.

(تماشای تلویزیون یا بازی با موبایل به عنوان جایزه ارائه نمی شود. این فقط نتیجه اتمام برنامه معمول است.) و او باید بتواند روال را به هر ترتیبی که برای او مناسب باشد کامل کند.

 

بگذارید عواقب کارهای خود را تجربه کنند

یادگیری فکر کردن به نتیجه ی کارها به یک کودک کمک می کند تا مسئولیت اقدامات خود را به عهده بگیرد.

والدین می ترسند که بچه ها رنج ببرند، غمگین شوند یا عصبانی شوند، اما اگر ما همیشه مشکلات کودکان را حل کنیم، آنها یاد نمی گیرند که مسئولیت های آینده زندگی را بپذیرند.

اگر دختر شما باید هر روز وسایل خود را برای مدرسه جمع کند و کفش بسکتبال خود را فراموش کند، پس او بعد از ظهر بسکتبال بازی نخواهد کرد.